Spektroskopia Ramana ma wiele zalet. Ponieważ instrumenty Ramana wykorzystują lasery w obszarze widzialnym, elastyczne światłowodowe z krzemionki mogą być używane do wzbudzania próbki i zbierania rozproszonego promieniowania, a te mogą być dość długie, jeśli to konieczne. Ponieważ używane jest światło widzialne, do przechowywania próbek można użyć szkła lub kwarcu. W badaniach nad reakcjami chemicznymi oznacza to, że sonda Ramana może być wprowadzana do reakcji lub może zbierać widma Ramana przez okno, na przykład w zewnętrznej pętli próbki reakcyjnej lub komórce przepływowej. To drugie podejście eliminuje możliwość zanieczyszczenia strumienia próbki. Możliwość wykorzystania kwarcu lub szafiru wysokiej jakości jako materiału okiennego oznacza, że ogniwa wysokociśnieniowe mogą być wykorzystywane do pozyskiwania widm Ramana reakcji katalitycznych. W badaniach nad katalizatorami spektroskopia operando wykorzystująca efekt Ramana jest bardzo przydatna do badania in situ, reakcji w czasie rzeczywistym na powierzchniach katalitycznych. Kolejną zaletą Ramana jest to, że wiązania hydroksylowe nie są szczególnie aktywne Ramanowsko, co sprawia, że spektroskopia Ramana w środowisku wodnym jest prosta. Spektroskopia Ramana jest uważana za nieniszczącą, chociaż niektóre próbki mogą być poddawane działaniu promieniowania laserowego. Jedną z kwestii, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze tej techniki, jest to, jak fluorescencyjna może być dana próbka. Rozpraszanie Ramana jest zjawiskiem słabym, a fluorescencja może zagłuszyć sygnał, utrudniając zebranie wysokiej jakości danych. Problem ten często można złagodzić, stosując źródło wzbudzenia o większej długości fali.
Jeśli chodzi o analizę reakcji, spektroskopia Ramana jest czuła na wiele grup funkcyjnych, ale jest wyjątkowa w przypadku uzyskiwania informacji o szkielecie molekularnym, zapewniając swój własny, unikalny molekularny odcisk palca. Ponieważ Raman wykorzystuje polaryzację wiązań i ma potencjał do pomiaru niższej częstotliwości, jest wrażliwy na drgania sieci krystalicznej, dając użytkownikowi informacje polimorficzne, które mogą być trudne do uzyskania przez FTIR. Dzięki temu Raman może być bardzo efektywnie wykorzystywany do badania krystalizacji i innych złożonych procesów.