Geleidbaarheidsmeters

Een geleidbaarheidsmeter is een elektronisch apparaat dat wordt gebruikt om de elektrische geleidbaarheid van een oplossing te meten. Het wordt vaak gebruikt in wetenschappelijke en industriële toepassingen om de concentratie of zuiverheid van een oplossing te bepalen.

Bij het meten van de geleidbaarheid wordt een spanning opgewekt over twee elektroden die in de oplossing zijn geplaatst. Vervolgens wordt de elektrische stroom daartussen gemeten. De grootte van de stroom houdt rechtstreeks verband met de ionen die in de oplossing aanwezig zijn.

Wilt u meer weten over geleidbaarheid en de toepassingen ervan, download dan nu onze informatiegids: Theoriegids voor geleidbaarheidsmeting | METTLER TOLEDO (mt.com)

Een geleidbaarheidsmeter meet het vermogen van een oplossing om elektriciteit te geleiden, wat rechtstreeks verband houdt met de concentratie van ionen in de oplossing. Om dit te bereiken laat de meter een spanning over twee elektroden lopen met tegengestelde ladingen in de geleidbaarheidssensor en meet vervolgens de geleiding (beweging van ionen) tussen deze elektroden. Deze meting geeft een indicatie van de geleidbaarheid van de oplossing.

Om een geleidbaarheidsmeter te kalibreren heeft u een standaardoplossing met bekende geleidbaarheid nodig. De kalibratie of verificatie moet worden uitgevoerd onder dezelfde omstandigheden als de geleidbaarheidsmeting (bijvoorbeeld geroerd/niet geroerd, stroomcel) met de geleidbaarheidsstandaard in een vergelijkbaar concentratiebereik. U moet deze stappen volgen om uw geleidbaarheidsmeter correct te kalibreren:

1.      Vul een schoon bekerglas met een verse standaardoplossing. Spoel het bekerglas met gedestilleerd water en was het vervolgens één keer met de standaardoplossing.

2.      Dompel de geleidbaarheidsmeter onder in de oplossing. De meetcel moet volledig ondergedompeld zijn.

3.      Elimineer de vorming van luchtbellen en het binnendringen ervan in de meetcel.

4.      Pas de geleidbaarheidsmeter aan totdat de meterstand overeenkomt met de bekende geleidbaarheid van de oplossing.

5.      Herhaal stap 2-3 voor elke standaardoplossing die u gebruikt.

6.      Gooi alle gebruikte standaarden weg en giet ze niet terug in de originele fles.

Nadat u de geleidbaarheidsmeter hebt gekalibreerd, is deze klaar om de geleidbaarheid van andere oplossingen te meten.

Een geleidbaarheidsmeter moet regelmatig worden gekalibreerd, doorgaans één keer per dag of één keer per week. Dit hangt af van de gebruiksfrequentie en toepassing.

Hieronder volgen de algemene stappen voor het gebruik van een geleidbaarheidsmeter:

1.      Zet de meter aan.

2.      Kalibreer de meter volgens de instructies van de fabrikant met behulp van een kalibratiestandaardoplossing.

3.      Meng de oplossing grondig om een gelijkmatige verdeling van de ionen te garanderen.

4.      Dompel de elektrode in de oplossing en zorg ervoor dat deze volledig ondergedompeld is.

5.      Wacht tot de meterstand zich stabiliseert; dit duidt op een steady-state meting van de geleidbaarheid.

6.      Noteer de geleidbaarheidsmeting die op de meter wordt weergegeven.

7.      Spoel de elektrode af met gedestilleerd water en droog hem af met een schone handdoek.

8.      Schakel de meter uit.

Bijkomende kenmerken van geleidbaarheidsmeters kunnen temperatuurcompensatie, automatische bereikselectie en datalogging zijn. Voor een juist gebruik van deze functies zijn mogelijk extra stappen nodig.

Voor uitgebreider advies over het gebruik van een geleidbaarheidsmeter van METTLER TOLEDO kunt u onze Theoriegids voor geleidbaarheidsmeting downloaden .

De celconstante is een cruciale parameter bij het meten van de geleidbaarheid en vertegenwoordigt de relatie tussen de geleidbaarheid van de geometrie van een cel en de gemeten geleidbaarheid van een oplossing.

Het wordt gedefinieerd als de verhouding tussen de afstand tussen de twee elektroden en het effectieve oppervlak van de elektroden.

De celconstante wordt gebruikt om de gemeten geleiding (het omgekeerde van de weerstand) om te zetten in de werkelijke geleidbaarheid van de oplossing. Hiermee kan de geleidbaarheidsmeter nauwkeurig de geleidbaarheid van een oplossing bepalen op basis van de elektrische geleiding gemeten tussen de elektroden.

De celconstante kan variëren afhankelijk van het ontwerp en de constructie van de geleidbaarheidscel. Daarom is het essentieel om de specifieke celconstante te kennen voor de geleidbaarheidscel die wordt gebruikt om nauwkeurige geleidbaarheidsmetingen te verkrijgen.

Voor gedetailleerde informatie over celconstanten verwijzen wij u naar het specifieke gedeelte in onze Conductivity Measurement Theory Guide.

METTLER TOLEDO gebruikt twee soorten celconstanten: nominaal en gecertificeerd. Sensoren met een nominale celconstante moeten vóór het eerste gebruik worden gekalibreerd, terwijl sensoren met een bekende celconstante alleen verificatie behoeven.

Gecertificeerde celconstanten worden na het productieproces direct in de fabriek bepaald. Met een maximale onzekerheid van ± 2% zijn ze nauwkeurig genoeg en kunnen ze worden gebruikt voor metingen.

Om een nauwkeurige geleidbaarheidsmeting te garanderen, wordt aanbevolen om vóór het testen de celconstante te verifiëren. Dit kan worden bereikt door de geleidbaarheid van een standaardoplossing te meten en te controleren of de meting binnen de vooraf gedefinieerde limieten valt (doorgaans ±2% van de standaardoplossing).

Raadpleeg voor meer informatie onze informatiegifs over geleidbaarheid: Informatiegids geleidbaarheidsmeting | METTLER TOLEDO (mt.com)

Het doel van het kalibreren van een geleidbaarheidsmeter is ervoor te zorgen dat deze nauwkeurige en betrouwbare metingen levert. Het wordt aanbevolen om uw geleidbaarheidsmeter regelmatig te kalibreren, omdat de nauwkeurigheid ervan kan worden beïnvloed door verschillende factoren, zoals temperatuur, leeftijd en slijtage van de elektroden.

Nee, een geleidbaarheidsmeter kan de pH niet rechtstreeks meten. Geleidbaarheid en pH zijn twee verschillende eigenschappen van een oplossing en vereisen verschillende meettechnieken en instrumenten.

Geleidbaarheidsmeters worden gebruikt om het vermogen van een oplossing om elektriciteit te geleiden te meten, terwijl pH-meters de zuurgraad of alkaliteit van een oplossing meten op basis van de waterstofionenconcentratie. Sommige geleidbaarheidsmeters hebben echter een functie waarmee ze tegelijkertijd de pH en de geleidbaarheid kunnen meten. Dit staat doorgaans bekend als een multiparametersysteem, maar vereist afzonderlijke elektroden voor elke parameter.

METTLER TOLEDO biedt de SevenExcellence pH/Cond-meter S470, die tegelijkertijd de pH en de geleidbaarheid kan meten. Deze functie is vooral nuttig voor laboratoria die beide metingen nodig hebben in hun routinematige analyses. Door deze alles-in-één oplossing te gebruiken, kan uw laboratorium zijn processen verbeteren en keer op keer betrouwbare en nauwkeurige resultaten behalen.

De nauwkeurigheid van een geleidbaarheidsmeter wordt niet alleen door de elektrode bepaald; het is een functie van het hele meetsysteem, inclusief de meter.

Verschillende factoren beïnvloeden de nauwkeurigheid van een geleidbaarheidsmeting, zoals onder andere de staat en leeftijd van de elektrode, de elektronica van het instrument, de temperatuursensor en de nauwkeurigheid van de kalibratie. Voor het hele systeem kunnen we een meetnauwkeurigheid van ±2% verwachten (meternauwkeurigheid: ±0,5%).

Geleidbaarheidsmeters worden gebruikt in een breed scala aan toepassingen waarbij het meten van de elektrische geleidbaarheid van een oplossing essentieel is. Hier zijn enkele typische toepassingen:

• Analyse van de waterkwaliteit
• Zoutgehalte
• TDS (Total Dissolved Solids)
• Industriële procesbeheersing
• Wetenschappelijk onderzoek

Geleidbaarheidsmeters worden vaak gebruikt voor kwaliteitscontrole, procesoptimalisatie en naleving van de regelgeving.

De SI-eenheid voor geleidbaarheid is Siemens per meter (S/m); micro-siemens per centimeter (μS/cm) is echter een veelgebruikte eenheid voor het uitdrukken van geleidbaarheid, vooral in laboratorium- en industriële omgevingen. Eén micro-siemens per centimeter is gelijk aan 0,01 milli-siemens per centimeter.

Naast geleidbaarheid kunnen sommige geleidbaarheidsmeters ook metingen leveren voor Total Dissolved Solids (TDS), zoutgehalte, weerstand en bio-ethanol.

Het bereik van een geleidbaarheidsmeter is afhankelijk van het specifieke model, de fabrikant en het type elektrode of sensor dat wordt gebruikt. De meeste moderne geleidbaarheidsmeters meten een breed bereik, van microsiemens per centimeter (μS/cm) tot Siemens per meter (S/m).

Onze geleidbaarheidsmeters uit de Seven-serie hebben een meetbereik van 0,001 μS /cm tot 2000 mS/cm, maar dit bereik kan van model tot model verschillen. Raadpleeg de betreffende datasheets voor het exacte geleidingsbereik van elk model. Houd er ook rekening mee dat het bereik per sensor kan variëren. Voor meer informatie verwijzen wij u naar de productbrochure voor sensoren.

Een geleidbaarheidsmeter en een TDS-meter (totaal opgeloste vaste stoffen) worden beide gebruikt om de concentratie van ionen in een oplossing te meten. Er zijn echter enkele verschillen tussen de twee.

Een geleidbaarheidsmeter meet het vermogen van een oplossing om elektriciteit te geleiden, wat rechtstreeks verband houdt met de concentratie van ionen in de oplossing. De meter werkt door de elektrische geleidbaarheid van een monster te meten en deze vervolgens om te zetten in een geleidbaarheidswaarde.

Een TDS-meter meet daarentegen de concentratie opgeloste vaste stoffen in een oplossing, inclusief zowel anorganische als organische stoffen. Dit gebeurt door de elektrische geleidbaarheid van de oplossing te berekenen en deze om te zetten in een TDS-meting.