 |
Celgebaseerde assays monitoren cellulaire reacties op een aandoening of behandeling. Deze tests stellen wetenschappers in staat om de biologische activiteit en het therapeutisch potentieel van verbindingen te evalueren en ons begrip van de cel-, gen- en eiwitfunctie uit te breiden. Er bestaat een grote verscheidenheid aan celgebaseerde assays om verschillende celtoestanden, gedragingen en eigenschappen te meten, waaronder levensvatbaarheid, migratie, transport, immunofenotype en genexpressie.
Hoewel dergelijke testen van cruciaal belang zijn in biomedisch onderzoek en de ontdekking van geneesmiddelen, kan hun waarde worden belemmerd door experimentele variabiliteit. Problemen variërend van kruisbesmetting, precisie, reproduceerbaarheid, efficiëntie en slechte schaalbaarheid kunnen allemaal bijdragen aan variabiliteit en de nauwkeurigheid van de resultaten verminderen. Het gebruik van suboptimale, inefficiënte of ongeschikte instrumenten voor vloeistofverwerking en celtelling draagt vaak bij aan variabiliteit. Bovendien heeft elke test verschillende eisen aan en gevoeligheden voor vloeistofbehandeling. De keuze van vloeistofbehandelingsinstrumenten zoals enkelkanaals-, meerkanaals- of verstelbare afstandspipetten plus functies zoals instelbaar debiet of automatisering kan dus testspecifieke gevolgen hebben voor de variabiliteit en de gegevenskwaliteit.
Deze white paper bespreekt de rol van vloeistofbehandeling en celtelling in veelgebruikte cellulaire testen. We richten ons op testspecifieke uitdagingen op het gebied van vloeistofverwerking, mogelijke bronnen van variabiliteit en hoe verschillende vloeistofbehandelingstools de gegevenskwaliteit en experimentele workflows beïnvloeden. We geven specifieke aanbevelingen over welke tools u moet kiezen en waarom voor een breed scala aan testtypes.
